hey dünyalı biz dostuz, ya da acaba, neyse.

bazen insan mutsuz olur, saçmalar mesela eczacı amcanın karşısında ağlamaya başlar, "kendimi biraz kötü hissediyorum da amcacım son günlerde o yüzden" "olur öyle kızım bu tamamiyle bitkisel gün boyu içebilirsin, ama bak bunu bla bla bla.." yok, aslında ters giden birşey yoktur ya da belki de hayatınızın normal düzeni ters gitmek üzerine kuruludur, (pisa kulesi eğik değildir belki de kim bilir) ama işte o gün belki de o hafta ya da bütün bir ay boyunca ters gidiyormuş gibi gelir herşey, başınız döner, miğdeniz bulanır fln filan....
bi iki gün sonra telefonda bir arkadaşınızla konuşursunuz ve der ki "lorem ipsum cu vivendum praesent instructior vim, ex vis labores signiferumque, eruditi saperet atomorum eu est. Vel legere copi.... ama aramaya korktum" halbuki siz hiç kimseyi korkutmak istememişsinizdir, üzülürsünüz.