cibinlik

aklıma geldi , eskiden biz küçücükken ne zaman Aydın'a gitsek anneannem bahçede bize cibinliğin içine yer yatağı hazırlardı, cibinliğin en güzel yerini kaptırmamak için tuvalete bile gitmezdik, çocukluğumun en eğlenceli zamanlarıydı, cibinlik ise dünyanın en keyif verici şeyi.. o zamanlar tatilin ne olduğunu ne işe yaradığını bilmiyorduk, her gün tatildi, bize her gün bayramdı. çocukluğumun mutlu anları cibinlikli geceler ise, büyüklüğümün mutlu anları tatil zamanlarıdır. ben bugün tatile çıkıyorum, datça ve hatta selimiye'de denizin kenarında ayağım suyun içinde yukardan sarkan üzümleri yedikten sonra, bozcaada'da şarap.. evet ben de 'dünyayı kurtarmaya hiç bu kadar yaklaşmamıştım'