WHAAM!

Nazi savaş suçlusu Adolph Eichmann’ın Kudüs’te yargılanmasını izledikten sonra, davayı anlattığı 1963 tarihli kitabın alt başlığında “kötülüğün sıradanlığı”ndan dem vuran Arendt, ölüm kamplarını yönetenlerin çıldırmış fanatikler değil, devletlerinin bekası için gerekeni yaptığına inanan “iyi bürokratlar” olduğunu söylüyordu.

Haklılığı sorgulanmayan bir zihniyetin ve o zihniyeti içselleştirmiş bir düzenin doğal uzantısı olarak, kötülüğün nasıl da benimsenebildiğini, rutinleştiğini, sıradanlaştığını anlatıyordu bize