Cumartesi, Haziran 6

my new motto: b.j.

sıkıcı bir cuma akşamı sonunda eve dönerken bazı arkadaşları mahallenin merdivenlerinde otururken bulabilirsin, eve girmek istemediğin için herkesi fındıklı'da çay (sadece çay) içmeye gaza getirebilirsin, o sırada ışıklarda ayakkabı değiştiren arkadaşın bir anda yokolabilir. masum başlayan çay içme etkinliği bir anda bungee jumping vinçi başında şu muhabbetlerin yaşanmasına kadar gidebilir: "eylem hadi birlikte atlayalım" o zamana kadar çay içerken uzaktan bile atlayışlarını izleyememiş sen bir anda gaza gelirsin "tamam bea atlayalım", sıra size gelir, tartılırsınız, herşey tamamdır en son kayıt formu imzalanacaktır:"blablablaa müessemiz sorumlu değildir!!!" kalp atışları hızlanır, bir anda karşına çıkan eski lise arkadaşı eylem saçmalama napıyosun diye önüne atlar, yeni tanıştığın insanlar atla atla diye bağırmaya başlar, kayıtları yapan adam geriye doğru sayar 3 2 1. arkadaşın tek başına vinçin tepesine çıkar sen onu videoya çekersin. gece bitmiştir eve gitmeden önce eski lise arkadaşının yanına uğrarsın, yakında beş senedir gitmediği muğla'ya gideceğini bir takım ailevi meseleleri çözmesi gerektiğini söyler, tıpkı senin yapacağın gibi...
sabah uyandığımda rüya mıydı acaba düşünmeden edemedim, biraz bilinçaltı kokusu aldım, biraz pişmandım ama yatakta yaşanan pişmanlığı iyiye çevirmenin tek yolunun gerçek hayatta bunları yapmam olduğunu farkettim. ayrıca 4 saat süren yatak sefasının artık sonlanması gerektiğinin de.

Hiç yorum yok: