try to remember the kind of September

çarşamba günü bozcaada bütün tatilcilere gidin diye bağırıyordu, masaya 5 saniye önce konmuş ice tea dolu bardağım bozcaada rüzgarıyla tuzla buz oldu, "tatil bitti eylem istanbul'a, onun çamur çamur kışına gitmen gerekiyor" . perşembe peyotenin terasında otururken istanbul kollarını açmış püfür püfür esiyordu, çoğunlukla enstrümental, ya da şimdiki gibi "lets face another day lets see another fence lets have another crash lets get another chance where all reason ends, i put my heart where foresight ends, i want to start as long as i haven't tried to gain i will not stop, will not complain" kış modu düğmeme basıldığını farkettim ve tatilin bittiğine o an hiç üzülmedim.